Het is alweder geruime tijd geleden dat ik via de kolommen van dit schone forum van mij liet horen. Dat komt omdat ik mij geheel – met lichaam en geest – had overgegeven aan de huidige Nederlandse Literatuur. In een schielijk onbewaakt moment had ik het zelfs in mij hoofd gehaald om het boek “De Ontdekking van De Hemel” van Harry Mulisch te lezen.
Naast het feit dat het een vreselijk dik boek was stond het ook nog eens vol dure spelling- en grammatica zodat ik om de haverklap de betekenis van al die dure woorden in mijn woordenboek moest opzoeken. Van het verhaal begreep ik ook al niets en van de weeromstuit werd ik op een bepaald moment door het lezen van het deprimerende verhaal ook nog eens heel onzeker over mijzelf en ik begon zelfs te twijfelen aan mijn mannelijkheid wat dan weer als gevolg had dat ik soms urenlang voor de spiegel stond om mijn eigen – doorgaans goddelijke – lichaam te bekijken en vervolgens een temeier bezocht en heur vroeg of ik nog steeds een onweerstaanbare knappe man was waarvan zij – ook zonder dat ik heur vooraf zou betalen –een kletsnatte poes zou krijgen. Omdat een bevredigend antwoord uitbleef groeide mijn onzekerheid dramatisch en op een dag besloot ik om – na jaren van geheelonthouding – terug naar de fles te grijpen.
Die avond ging ik naar het bordeel van de geile Hongaarse Anna, een ex-communiste pur sang, en samen met heur dronk ik twee flessen Wodka en daarna anderhalve krat Jupiler terwijl ik ondertussen was begonnen met Anna te beffen op de van mij bekende en onweerstaanbare wijs. Anna had ondertussen een lege Wodkafles in heur hol gestopt en de andere fles was ze aan het pijpen, want geil zijn ze wel die Hongaarse temeiers, zeker als ze drank op hebben. Later kwam heur halfzus nog langs, samen met heur driekwart neef uit Bulgarije. Alras stuurden ze aan op nog meer drank en Vladkov, want zo noemt die driekwart neef, haalde een vat Bulgaarse wijn uit zijn aanhangwagen en later die avond toen het vat was leeggedronken gingen alle remmen los en wisten we van zotte geiligheid niet meer in welke gat we onze leuter het eerst moesten steken.
Vadkov, die van nature zijn hele leven lang een Moslim was geweest bekeerde zich die avond tot het christendom en hij las diezelfde avond nog “De Ontdekking van De Hemel”, een boek wat hem verder geen duidelijkheid verschafte omtrent de vraag wat de mensheid nu in godsnaam op deze planeet te zoeken heeft. Diep die nacht eindigde ons samenzijn in het naburige hospitaal waar Anna operatief werd ontdaan van twee lege flessen Wodka – één uit heur hol en één uit heur tampeloer – en Vadkov met zijn pierewaaier operatief moest worden bevrijd uit een leeg vat Bulgaarse wijn.
Doch steekt dit olijke verhaal in schril contrast met het dramatische bericht dat ons thans bereikt over het heengaan van onze Grote Schrijfbroeder Harry Mulisch. Het zal toch weer eens niet zo zijn dat Harry een gepast en dramatisch moment heeft gekozen om van ons heen te gaan, het ingaan van de winterklok in amalgamen met het vallen van het blad. Alleen de laatste van De Grote Drie kon zulke synchroniciteit verzinnen. Hij blijft ook weder bij dit intrieste moment de medemens begeesteren en beklijven zoals alleen hij dat kon.
Het is nog maar zeer de vraag of bijvoorbeeld Geert Wilders of Jantje Smit bij hun levensbeëindiging zo’n indrukwekkende en beklijvende sfeer over de bevolking zal kunnen uitroepen. Het blijft voorlopig alleen maar gissen.
Uw rouwende,
Big Daddy